در سالیان اخیر، حکمرانی (حاکمیت) تبدیل به موضوعی داغ در میان کشورها شده است و این بهواسطه نقش مهمی است که حکمرانی در تعیین سلامت اجتماع ایفا می کند. بدین جهت است که دبیر کل سابق سازمان ملل، کوفی عنان ابراز می دارد: حکمرانی خوب، احتمالا" مهمترین عامل در ریشه کن کردن فقر و عامل رشد و توسعه است. در اوایل دهه 1980، کمبود بودجه، انگیزه مهم انجام اصلاحات دولتی در بسیاری از نقاط جهان بود، که این کمبود بودجه ناشی از فشارهای بینالمللی، (مثل بانک جهانی) و یا ناشی از خود دولتهای ملی بود. از آن زمان تاکنون، بسیاری از دولتهای سعی در ایجاد یک برنامه ریزی جهت دستیابی به توسعه که مهمترین مولفه حکمرانی خوب است، کرده اند. در این میان جمهوری اسلامی ایران نیز با یک برنامه ریزی اقتصادی در قالب برنامه 1404 سعی در ایجاد تحقق پیشرفت اقتصادی و بدنبال آن ایجاد یک حکمرانی مطلوب بوده است حکمرانی که بر پایه اندیشه ها و مولفه های مد نظر اصول و عدالت اسلامی باشد. در این مقاله بدنبال این مطلب هستیم که حکمرانی و توسعه بر اساس دیدگاه امام خمینی(ره) چه جایگاهی در جمهوری اسلامی ایران دارد، که با بررسی شاخص های حکمرانی به بررسی علل ضعف و قدرت شرایط حکمرانی مطلوب در ایران می پردازیم.
|